Eén op drie slachtoffer van cyberpesten

Het artikel

Ik las op 11 februari in 'De Metro' dat één op drie jongeren ooit al slachtoffer was van cyberpesten. Eén op de vijf heeft zelf al eens iemand via mail of sms gepest!

Wat is de meest voorkomende vorm van cyberpesten?

• Dreig- en scheldberichten.
• Het paswoord van Windows Live Messenger veranderen om in te breken in het chatprogramma van andere gebruikers.

Wat zijn de gevolgen?

De slachtoffers zijn vaak angstig en hebben minder zelfvertrouwen. De daders onderschatten namelijk vaak de gevolgen van hun pesterijen!


Mijn persoonlijke mening bij dit artikel en deze probleemsituatie

Ik heb dit artikel aan mijn blog toegevoegd, omdat het toch wel handelt over een zeer actueel onderwerp. Het toont enerzijds aan hoe de informatietechnologie heeft bijgedragen tot een verruiming van het sociale leven van jongeren, maar anderzijds hadden we er aanvankelijk geen idee van dat dit ook gevaren heeft.
Waar pesten zich vroeger vooral beperkte tot schoolterrein, achtervolgt de pester zijn slachtoffer nu soms tot in de woon- of slaapkamer aan de computer.
Internethulpmiddelen zoals e-mail en weblog maken het pestgedrag minder zichtbaar voor volwassenen, maar voor kinderen meer publiek vernederend omdat iedereen het kan lezen.
Het is erger dan mondeling roddel omdat dit van persoon tot persoon wordt verspreid en beperkt blijft tot de enkelen die het horen. Roddels die via websites of in chatrooms worden verspreid bereiken een veel groter publiek en blijven ook actief totdat ze terug verwijderd worden.
Vaak is het verweer ook moeilijker, zeker als men niet weet wie de kwetsende dingen op het net verspreid heeft en hoe snel het met enkele klikjes bereikbaar is...

Op alle mogelijke manieren moeten we kinderen op het internet beschermen tegen volwassen, maar we vergeten vaak dat we kinderen ook moeten beschermen tegen andere kinderen!!!
Voor veel kinderen is online pesten immers iets alledaags geworden. Veel scholen moeien zich niet met deze problematiek omdat het tot 'het privé leven' behoort. En... ouders denken dat hun kinderen oud en verstandig genoeg zijn om te weten wat ze op computers doen en heel vaak hebben ze er zelf ook weinig kennis van om gepast te kunnen ingrijpen.


Dit is toch een thema dat tegenwoordig heel dicht bij de kinderen staat (veel meer dan in vergelijking met vijf jaar geleden).
Katrien De Bruyne en Evelien De Vuyst werkten een aantal suggesties uit rond het thema 'cyberpesten' naar aanleiding van de opdracht 'maak op een digitale manier naar keuze een sensibiliseringscampagne i.v.m. één onderwerp rond maatschappelijke en ethische aspecten van ICT'.
De suggesties die Katrien en Evelien voorstellen zijn zeker te gebruiken tijdens een taal-, godsdienst- of beeldles in de tweede of derde graad.
Het lijkt me zeker interessant een filosofisch gesprek te houden rond dit onderwerp. Zo gaan kinderen stilstaan bij de gevaren van cyberpesten. Vragen zoals: 'Wat is cyberpesten?', 'Kan je het vergelijken met pesten op school?', ... lijken me zeer zinvol.
De handleiding van de leerkracht en een werkbundel voor de leerlingen is te vinden op de blog van Katrien en Evelien.
Kortom, leuke leerinhoud voor interessante lessen rond '(cyber)pesten' in de tweede of derde graad, want het is belangrijk dat kinderen leren kritisch zijn tegenover elk soort internetgebruik!

Als laatste ben ik zelf op zoek gegaan naar een bruikbare site voor ouders en leerkrachten in verband met veilig internetgebruik.
Een goede site is: http://www.stichtingkoei.nl

De site (Stichting Kinderen, Opvoeding, Educatie en Internet) heeft als doel het op onafhankelijke wijze behartigen van belangen van kinderen in de leeftijd van 0-18 jaar op gebied van internetvaardigheid en weerbaarheid.